Spacer

Doświadczenia kobiet w zakresie odzyskiwania przestrzeni publicznej były historycznie bardzo ograniczane. Do dzisiaj troska o bezpieczeństwo kobiet jest nierozerwalnie związana z nakładaniem ograniczeń na kobiety. Kobietom mówi się, aby w nocy zachowały ostrożność i uważność, aby nie ubierały się “nieodpowiednio”. Za pomocą takich mechanizmów społeczeństwo kreuje retorykę pozornej troski o bezpieczeństwo kobiet, ale w rzeczywistości reguluje kobiecy sposób korzystania z miasta.  Dlatego też mówiąc o mieście inkluzywnym musimy w pierwszej kolejności umożliwić swobodne przemieszczanie się wszystkim osobom niezależnie od płci. 

Cisza nocy często niesie ze sobą atmosferę spokoju, oferując spokojną ucieczkę od zgiełku dnia. Jednak u wielu kobiet noc wywołuje niepokój o swoje bezpieczeństwo. 85 proc. kobiet w Polsce deklaruje, że było ofiarami molestowania w przestrzeni publicznej, przybierającego bardzo różne formy, od słownych zaczepek, poprzez obnażanie się, wulgarne gesty, po napaść.

Nocne spacery kobiet to organizowane wydarzenia, podczas których kobiety spotykają się, aby nocą spacerować po swoich miastach, miasteczkach lub dzielnicach. Te spacery służą wielu celom: są formą protestu przeciwko strachowi i ograniczeniom narzucanym przez normy społeczne, sposobem na budowanie solidarności wśród kobiet i metodą podnoszenia świadomości na temat znaczenia bezpieczeństwa w przestrzeni publicznej. Wychodząc na ulice po zmroku, kobiety odważnie deklarują, że mają pełne prawo do zajmowania przestrzeni publicznej w dowolnym momencie i bez strachu.

W ostatnich latach nocne spacery kobiet ewaluowały. Stały się nie tylko potężnym ruchem mającym na celu odzyskanie nocy, zapewnienie wolności i promowanie bezpieczeństwa, ale symbolizują szersze kwestie równości płci, sprawiedliwości społecznej i solidarności społecznej.

Projekt jest współfinansowany w 80% ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na lata 2021-2027.